Psychoterapia
Konsultacje
Psychoterapia indywidualna
Psychoterapia par
Konsultacje
Psychoterapia indywidualna
Dalsza psychoterapia może mieć charakter krótkoterminowy. Skoncentrowana jest wtedy na konkretnym problemie i obejmuje od kilku do kilkunastu spotkań. Ale może mieć także charakter długoterminowy i dotyczy głębszego samopoznania. Trwa od kilku do kilkudziesięciu miesięcy. Z psychoterapii indywidualnej można korzystać także w przypadku pojawiania się konfliktów relacyjnych, gdy druga strona relacji nie jest zainteresowana wspólną pracą nad trudnościami.
Na psychoterapię indywidualna zapraszamy zarówno kobiety jak i mężczyzn potrzebujących wsparcia w przedłużających się staraniach o dziecko lub chcących dowiedzieć się czegoś więcej o sobie i odkryć znaczenie trudności, jakie ich spotykają.
Przykład
jak wygląda psychoterapia
Przykładowo możesz zgłosić się z konkretnym symptomem utrudniającym Ci zajście w ciążę, np. jajnikami policystycznymi, niskim AMH, endometriozą, azospermią i wpływem jaki ma on na Twoje życie. Praca może odbywać się na poziomie indywidualnym. Zajmiesz się wtedy kontaktem z własnym ciałem, poczuciem własnej wartości, sprawczości, wewnętrzną krytyką), na poziomie relacyjnym (co choroba robi z Twoją relacją, jak na nią wpływa, jak zmienia Was jako parę) oraz społecznym (krytyka zewnętrzna, przekonania społeczne, oczekiwania wobec kobiet wynikające z ról społecznych, to jak niepłodność obecna jest i odbierana w świecie).
Możesz też zająć się głębszym znaczeniem choroby na poziomie bardziej subtelnych doznań, nad historią, energią jaką próbuje wnieść w Twoje życie, etc. Możliwe, że ważne będzie sięgnięcie do rodzinnych historii, przekonań, schematów lub że konieczna okaże się praca z wydarzeniami z dzieciństwa, z relacją z ojcem i matką, szczególnie jeśli pojawiły się wtedy nadużycia i zaniedbania. Ale zawsze w pierwszej kolejności dążymy do poszukiwania najprostszych rozwiązań trudności. Praca z przeszłością nie jest konieczna, żebyś mogła uporać się z problemami w teraźniejszości. Ale zdarza się tak, że domaga się ona Twojej uwagi i zajęcia się nią.
W pracy oprócz rozmowy korzystamy też z innych narzędzi jak odgrywanie scenek, praca ze snami, z ruchem, głosem, rysunkiem. W zależności od tego, co się wydarzy, możemy sięgnąć do pracy z subtelnymi doznaniami, stanami medytacyjnymi, przeczuciami, synchronicznościami lub wykonywać różnorodne zadania służące refleksji nad sobą samym.
Na pracę możesz zdecydować się sama/sam i pracować nad swoim osobistym przeżywaniem trudności z płodnością albo na pracę z partnerem/partnerką.
Psychoterapia par
W trakcie psychoterapii par skupiamy się na trudnościach, jakie przeżywa cała relacja w związku z doświadczaniem niepłodności. Klientem jest wówczas to, co razem tworzycie, ta wyjątkowa więź, a nie każde z osobna. Warto się na nią zdecydować, gdy jedna ze stron ma trudność we wnoszeniu wprost zarzutów do partnera, nie potrafi zadbać o swoje granice, potrzebuje wsparcia partnera/partnerki, a nie wie jak o nie poprosić.
Psychoterapię relacyjną warto podjąć także w sytuacji, gdy czujecie, że na drodze do rodzicielstwa coś się między Wami zmieniło i ta zmiana Wam się nie podoba, czujecie, że coś straciliście lub zagubiliście w przedłużających się staraniach, że nie jest tak, jak przedtem. Tematami, z jakimi pary przychodzą na sesje, jest poczucie bycia niezrozumianym przez drugą stronę lub osamotnionym w staraniach, pogorszenie się jakości życia seksualnego, utrata intymności, ciepła czy radości w codziennym byciu ze sobą. Czasami obie strony zgadzają się na zgłaszany problem i czują potrzebę pomocy, czasami jedna z osób „przyprowadza” drugą, by móc w bezpiecznych warunkach porozmawiać o trudnych uczuciach i przeżyciach. Terapeuta wspiera obie strony, by mogły w pełni wyrazić swoje potrzeby a równocześnie przygląda się kierunkowi, w którym zmierza cała relacja. Jest to więc bardzo dynamiczna i wielopoziomowa praca nie tyle nad Waszymi indywidualnymi historiami, co nad historią Waszej relacji.
Jaką psychoterapię
wybrać?
Terapia, czy to indywidualna czy pary, poprzedzona jest wstępną konsultacją. Czas trwania procesu terapeutycznego określany jest indywidualnie i zależy od problemu, kontekstu i oczekiwań.
Na psychoterapię pary zdecydujcie się, jeśli:
- trudność dotyczy Ciebie osobiście, a nie Twojej relacji (np.: nie radzisz sobie z zazdrością względem ciąż przyjaciółek, czujesz się gorsza od dzietnych koleżanek, nie czujesz się w pełni kobieca, nie będąc matka, etc)
- problem, który pojawia się w Twojej relacji już pojawiał się w innych relacjach i masz poczucie, że chodzi bardziej o Ciebie i Twoją indywidualną psychologię (np.: denerwuje Cię, gdy partner nie robi tak, jak Ty chcesz, masz nadmierną potrzebę kontroli albo zarzucasz mu, że nie poświęca Ci wystarczająco dużo uwagi, co doprowadza Cię do szału, a problem ten pojawiał się również w Twoich poprzednich związkach)
- partner odmawia pracy w parze, nie jest zainteresowany psychoterapią
Na psychoterapię indywidualną zgłoś się, jeśli:
- problem dotyczy Waszej relacji
- czujesz lub czujecie, że to sprawa Was obojga i chcecie razem pracować nad tym, co Wam się przydarza
- zależy Ci na poznaniu i zrozumieniu drugiej strony, a sama nie potrafisz rozpocząć rozmowy
- nie chcesz być sama/sam w przeżywaniu trudności związanych z niepłodnością
- potrzebujesz, by twoje potrzeby, zarzuty czy oczekiwania zostały wysłuchane przez partnera/partnerkę a na co dzień nie ma na to przestrzeni, okazji, możliwości, jest to zbywane, lekceważone lub po prostu nie wiesz, jak się za to zabrać,jak o tym mówić
- zależy Wam na wspólnym znalezieniu rozwiązań
